Hoezo, it is right to be wrong?? Dat roep je echt niet als een chirurg in je moet snijden, of wanneer je met velen tegelijk met 130 km per uur over de snelweg jakkert, of in het geval je van je spaarcentjes aandelen koopt. Integendeel, het is vaak erg prettig als er niets verkeerd gaat, als het allemaal helemaal right is.

In de kunst daarentegen, is het een ware uitdaging om ‘wrong’ te zijn. Juist niet begrijpelijk en aannemelijk verbeelden, niet de regels naleven over kleur en compositie,niet leunen op kennis en ervaring, maar uitproberen, experimenteren, vervormen, er over en er dwars door heen desnoods, ‘fouten’ maken, gefrustreerd raken, opnieuw beginnen. Dat levert soms iets op. Iets spannends. Soms ook helemaal niets trouwens. Maar goed, ‘it’s right to be wrong’ is een uitspraak van Paul Arden, hij was creative director bij het reclamebureau Saatchi en Saatchi, en hij heeft wel meer leuke dingen gezegd, zoals ‘do not try to win awards’

En daar heeft hij wel een punt, die Paul Arden. Hij stelt dat jury’s beoordelen op basis van wat bekend is, wat ‘in fashion’ is. Maar origineel werk onderscheidt zich nu juist van hetgeen in de mode is, de jury kent het -nog- niet. Dus als je gaat voor een award speel je op safe en lever je werk aan waar de jury wel bekend mee is, en niet iets wat men niet kan plaatsen. Met het maken van zulk werk rem je jezelf in je creativiteit, je durft niet meer ‘wrong’ te zijn.

Niettemin vind ik het supergaaf dat ik door ben naar de finale van ‘schilderij van het jaar’, heb ik deze kritische noot van Paul goed in mijn oren geknoopt en werk ik ondertussen gestaag en met veel plezier door aan wrong zijn.

Groet,

Willy