Preview ‘De schilder schrijft.’

34. Playing small

Een discussie met onze jongste zoon (24), student en jongleur. Ik vraag hem of hij zin heeft het jubileumfeest van de culturele broedplaats, waar ik mijn atelier heb, op te luisteren met zijn jongleerkunsten. Hij wil dat wel doen. Betaalt het ook nog iets? Tuurlijk, het hoeft niet voor niets. Wat denkt hij zelf qua bedrag? Hij antwoordt met een tegenvraag: is er budget?

Het is niet ongewoon om voor een optreden rond de € 500,00 p.p. te ontvangen, weet hij van zijn jongleervrienden. Nu, dan zijn we snel klaar, want dat zit er gewoonweg niet in. Geen probleem, hij wil het ook voor minder doen. Voor mij wil hij het zelfs voor niets doen. Ik overleg intern met de organisatie en daarna weer met hem. We worden het eens over € 125,00 plus reiskosten voor een zondagmiddag (4 uren plus reistijd). Goed verdiend voor een arme student. Vind ik.

Maar is dat zo? Hij zet me aan het denken als we het er bij onze volgende ontmoeting nog even over hebben. Eigenlijk wel raar, dat ik het zelf niet bedenk, want ik was er toch bij. Hoe hij vanaf de basisschool steeds meer interesse kreeg voor het jongleren, al snel een bepaalde handigheid had en vervolgens door eindeloos gedisciplineerd oefenen steeds beter werd. Ieder dag uit school, minstens een uur maar vaak veel langer, stond hij achter ons huis met jongleerballen te gooien en te vangen, steeds meer ballen, uiteindelijk gooide en ving hij er 11 achtereen. In de winter oefende hij in de lege namiddaguren in het gymnastieklokaal van zijn middelbare school. Er kwamen kegels bij, diabolo’s, ringen. Hij ging meedoen met jongleerbijeenkomsten, bezocht nationale en internationale jongleerfestivals, bouwde een groot netwerk op van jongleervrienden, werd een paar keer Nederlands kampioen. Hij geeft nu wekelijk les op een circusschool. Jongleren was -en is- zijn passie.

Er zijn relatief weinig mensen die kunnen wat ik kan, mam. En daar heb ik hard voor gewerkt. Ik ben niet de beste in de wereld, dat zal ik ook niet worden, maar het is wel echt iets waard wat ik doe. En die waarde heeft niets te maken met dat ik een arme student ben. Jij hebt het er best vaak over, hoe moeilijk het is om schilderijen te verkopen, maar eigenlijk houd je het zelf in stand door er zo naar te kijken als jij doet.  

En hoe wáár is dit. Dankjewel, dat je dit tegen me zegt. Ik creëer mijn eigen vicieuze cirkel. Want inderdaad, het is wel echt iets waard wat hij doet. En ook wat ik doe. Al is dat minder uniek (heel Holland schildert). Het -ogenschijnlijke- gemak waarmee ik aan de oever van de Maas sta met mijn kistezel en daar in heel korte tijd plein air een schilderij maak. Dat er vrij simpel en logisch en losjes uitziet.

Een beetje zoals de jongleur de ballen hanteert, hij vangt ze alsof er een magneet aan zit, gooit ze achteloos op met zijn voet van de grond als er een valt. Juist die niet-verkrampte moeiteloosheid heeft waarde, en ontstaat door jaren van oefening, opleiding, toewijding, passie en doorzetten.

Waarom vind ik het dan zo moeilijk een bedrag te vragen dat recht doet aan het schilderij, en daarmee recht doet aan mij? En aan hoe zo’n schilderij tot stand komt? Niet alleen recht aan de inspanning van dat moment, maar ook aan alle investering vooraf. Ik denk dat het overgrote deel van de mensen geen idee heeft ‘what it takes’, en dat ik daar dan maar alvast op anticipeer in de prijs. Pleasen. Zoiets zal het wel zijn. En dat ik het niet waard ben natuurlijk. Niet goed genoeg. Wat stelt het nou helemaal voor. Wat stel ik nou helemaal voor. Er zijn zoveel betere schilders… Dramaverhaal dus. Playing small.

Já, er zijn veel betere schilders. Zeker weten. Maar moet ik de beste zijn, om een faire prijs te vragen voor wat ik maak?

Voor mezelf en voor iedereen die in dit verhaal iets herkent: ‘Your playing small doesn’t serve the world.’

Our Deepest Fear
By Marianne Williamson

Our deepest fear is not that we are inadequate.
Our deepest fear is that we are powerful beyond measure.
It is our light, not our darkness
That most frightens us.

We ask ourselves
Who am I to be brilliant, gorgeous, talented, fabulous?
Actually, who are you not to be?
You are a child of God.

Your playing small
Does not serve the world.
There’s nothing enlightened about shrinking
So that other people won’t feel insecure around you.

We are all meant to shine,
As children do.
We were born to make manifest
The glory of God that is within us.

It’s not just in some of us;
It’s in everyone.

And as we let our own light shine,
We unconsciously give other people permission to do the same.
As we’re liberated from our own fear,
Our presence automatically liberates others.

********

Binnenkort te koop: De schilder schrijft. Mijn boek over het plezier en de frustratie van schilderen.

Waarom schilder je eigenlijk, wat is er voor nodig om een goed schilderij te maken, wanneer is het goed genoeg? Of moet het perfect zijn? Onderwerpen als inspiratie en flow komen aan bod, net als de zoektocht naar je ware zelf en de invloed van meningen van anderen. Anekdotes over schilderen op locatie, portretteren, omgaan met sociale media en omgaan met collega’s zorgen voor afwisseling.

Het boek is geschreven voor schilders èn voor niet-schilders die interesse hebben in de wereld van de kunst en in het maakproces. De toon is lichtvoetig en persoonlijk. Bij sommige hoofdstukken zijn foto’s opgenomen van schilderijen van mij.

De tekst wordt verlevendigd met uitspraken van bekende filosofen, kunstenaars en wetenschappers en soms met een gedicht. Er is ruim aandacht besteed aan de bronnenlijst, met vele verwijzingen naar interessante boeken, filmpjes, podcasts etc.

************************************************************************

KUNSTUITLEEN 

Stel je overweegt een schilderij te kopen maar je weet nog niet of dit het is. Of je vindt het leuk om regelmatig iets anders aan je muur te hangen. Dan is de kunstuitleen misschien een mooie mogelijkheid.

Een initiatief van de schilders Marjan Kok en Willy van der Beek, waaraan ook Wilma Wijnen als fotograaf deelneemt.

Schilderijen en foto’s worden uitgeleend aan bedrijven en particulieren voor een periode van drie of zes maanden. De aan de maker te betalen vergoeding bedraagt € 20,00 per maand. Na het verstrijken van de afgesproken periode zijn er verschillende mogelijkheden:

• het werk wordt teruggebracht.
• het werk blijft hangen en er wordt een nieuwe periode afgesproken, tegen dezelfde vergoeding van € 20,00 per maand.
• het werk wordt door de lener gekocht. Dan wordt op de koopsom de betaalde leenprijs voor dat werk in zijn geheel in mindering gebracht.
• er wordt een nieuw werk uitgezocht. Dan start een nieuwe overeenkomst.

Neem graag contact op voor nadere informatie en/of het maken van een afspraak. Bekijk ook het werk van Marjan Kok en Wilma Wijnen.