2020 (nr 82 december) Over moed en over tijdverspilling.

Over moed en over tijdverspilling.

olieverf op doek, diverse formaten
Vorige week ben ik met veel plezier gestart met het geven van een lessenserie, een korte basiscursus schilderen, vier ochtenden met een klein groepje gemotiveerde deelnemers. Gericht op meer kennis van de (objectieve) begrippen die van belang zijn bij het schilderen en bij het praten over schilderen. We hebben het bijvoorbeeld over toon en kleur, ritme en richting, perspectief, vorm, vlak, lijn en compositie. En over meten is weten, materiaalgebruik en het nut van afstand nemen. We hebben het ook over bang zijn dat je iets niet goed doet, omgaan met kritiek, het eeuwige streven naar perfectie, over concentratie, focus en frustratie. In het schilderen kom je jezelf altijd weer tegen. Een ontmoeting met je handschrift, je mogelijkheden, je grenzen.

Hierboven zie je de resultaten van les 1 waarin een bakje met hyacinten werd geschilderd. Met rauwe omber en titaanwit op het palet, lekker verschillende tonen mengen, heel goed kijken, en dan rustig opbouwen.

Het is fijn om zo’n leerproces niet in je uppie maar met elkaar door te maken. Soms zie je bij een ander wat je bij jezelf niet ziet. Het gaat daarbij niet om het vergelijken.

‘Wat lijkt jou de grootste tijdverspilling, vroeg de jongen. Jezelf met anderen vergelijken, zei de mol.

Uit het boek: De jongen, de mol, de vos en het paard, van Charlie Mackesy. De tekeningen zijn prachtig, de teksten eenvoudig en waar.

Niet jezelf met een ander vergelijken dus, maar wel uitgedaagd worden door anderen. Wanneer je je werk naar een hoger plan wil trekken, heb je daar (ook) anderen bij nodig. Schilderen is in beginsel een solitaire bezigheid, je sluit je op in je atelier. Maar er moet wel zuurstof bij.

‘Wat is het moedigste dat je ooit hebt gezegd’, vroeg de jongen. ‘Help’, antwoordde het paard.

Mooi streven voor 2021: moedig zijn.
En geen tijd verspillen.

Groet,
Willy

PS. Voor als het (wat dan ook) even niet lukt: ‘With a little help from my friends‘ in de uitvoering van Joe Cocker (klik hier)