Tag Archief van: schilderen

De Schilder Schrijft backcover© Willy van der Beek

2022 nr 102 (augustus)

/0 Reacties/in /door

Het eerste exemplaar

De lancering van mijn boek ‘De schilder schrijft’ was kleur- en bloemrijk, vrolijk en feestelijk. Een zwoele zomeravond (wat een mazzel!) met leuke geïnteresseerde mensen, fijne muziek, een hapje en een drankje, lekker buiten in het groen van de Veluwse bossen; ik heb genoten van het begin tot het eind!

En nu de verdere verkoop! Tot nu toe loopt het boven verwachting. De eerste lezersreacties en recensies dwarrelen binnen, leuk! (klik hier als je er een paar wilt lezen) Super als mensen de moeite nemen om te reageren. Doe dat lieve mensen, als je mijn boek met plezier hebt gelezen; plaats een review op bol.com, schrijf me een mailtje, zeg me wat je er van vindt, deel op social media. Het móet niet, je bent me niets verplicht; ik nodig je uit te delen, zoals ik deel met jou.

En nu ben ik toe aan schilderen! Lekker mijn atelier in. De hele goegemeente is met vakantie, stilte en rust in en om mij. De kwast verlangt naar verf, het doek wil aangeraakt, de schilder stelt zich open voor wat zich aandient…;-)

Tot slot: ik overweeg in het najaar weer een serietje lessen te geven voor beginnende en enigszins ervaren schilders die zin hebben aan de hand van wat theorie daadwerkelijk in mijn atelier aan de slag te gaan. Laat het me graag weten als je geïnteresseerd bent. De groepsgrootte is maximaal 5 personen. Data worden vastgesteld in overleg.

Groet,
Willy

PS.

Wil je een radio-interview beluisteren over ‘De schilder schrijft’ dat ik had op 12 juli jl. met Harrie Mulder van Radio 794? Klik hier (13 minuten).

PS.2

Er is weer van alles te doen en te zien de komende maanden, kijk even in de agenda hiernaast. Wie weet treffen we elkaar in Zwolle bij Palet of in DOAS. Ik ben daar in ieder geval op 10 en op 25 september.

2022 nr 101 (juli)

/0 Reacties/in /door

The making of.

Het is bijna zover: de verschijning in druk van mijn boek ‘De schilder schrijft’. Ik dacht dat het klaar was toen ik het nawoord op papier had, haha. Maar na schrijven volgt vormgeven, controleren, drukken, binden, lamineren, distribueren, promoten en dan vergeet ik vast nog van alles. Gelukkig zijn er deskundigen die hun professionele licht laten schijnen over mijn boek. Ik geniet enorm van dit hele proces.

Het is inspirerend iets nieuws samen met andere mensen te maken. De zinnen die ik schreef worden een mooi boek omdat een vormgever nadenkt en uitprobeert hoe foto’s en tekst bij elkaar gezet kunnen worden en omdat een drukker er eer in legt exact de juiste kleuren af te stemmen in inkt op het juiste papier. Vakmanschap, overleg, respect voor elkaars deskundigheid; dat alles brengt het resultaat op een hoger peil. Ik ben blij en trots dat mijn boek de uitkomst is van zo’n fijne samenwerking.

Tot en met 15 juli a.s. is mijn boek te koop met € 5,00 korting voor jou als abonnee op deze nieuwsbrief. Stuur me, in navolging van de vele lezers die dat de afgelopen maand al gedaan hebben, een mailtje met je telefoonnummer en adres en dan ontvang je een tikkie voor € 18,95 en zorg ik dat je het boek in je bezit krijgt.

‘De schilder schrijft’ is met ingang van 12 juli a.s. voor iedereen te koop via bol.com (klik hier) voor € 23,95.

Natuurlijk hoop ik dat er veel mensen zijn die het leuk vinden meer te weten te komen over schilderen, over het maakproces, de kwetsbaarheden, de zoektocht; dat mijn boek gekocht en gelezen gaat worden dus. Ik kan jouw hulp goed gebruiken daarbij. Mijn vraag is of je een recensie wilt schrijven (zo lang of zo kort als je maar wilt) nadat je mijn boek gelezen hebt en die aan mij wilt mailen (en/of op bol.com plaatsen). Dat vind ik spannend maar bovenal eervol; dat je er over na zou willen denken wat je van mijn boek vindt. Bij voorbaat dank!

Twee bekende kunstschilders die ik allebei zeer bewonder, Sam Drukker en Herman Tjepkema, hebben mijn boek al gelezen en beiden hebben ze een reactie daarop geschreven, waar ik heel blij mee ben. Je leest dit op de achterflap van ‘De schilder schrijft’. 

Groet,
Willy

2022 nr 98 (april)

/2 Reacties/in /door

Wat ik nog niet heb verteld.


water vermengbare olieverf op linnen, 80 x 60 cm, te koop

Voor het eerst sinds langere tijd weer eens naar model geschilderd. Wat is dat toch heerlijk om te doen! Dit was een stand van 3 kwartier. Geen tijd om te mutsen, direct aan de slag: mengen, meten, achteruit stappen, kijken, bijmengen, dóór. In een ritme van focussen en loslaten, en daarna zie ik wel wat het geworden is. En wat anders had gekund 😉

Maar nu iets wat ik nog niet heb verteld. Dat is dat ik een boek heb geschreven. Een boekje over schilderen, ter gelegenheid van mijn 100e nieuwsbrief binnenkort. En dat is retespannend! Niet het schrijven, maar er mee voor de dag komen. Dat is vergelijkbaar met een nieuwe serie schilderijen exposeren. De Amerikaanse schilder Gary Holland verwoordde het mooi:

It is not our art, but our heart that’s on display. 

 

In mijn boek vertel ik hierover. Dat je kwetsbaar bent, als je je werk laat zien. Ik schrijf over onderwerpen als perfectionisme, omgaan met kritiek, zoeken naar inspiratie. Over de frustraties en het immense plezier dat schilderen brengt. Over paradoxen, projecten, portretteren, plein air schilderen en meer.

Ik heb het geschreven voor schilders en zeker ook voor niet-schilders, die geïnteresseerd zijn in de wereld van kunst en in het maakproces. De toon is lichtvoetig en persoonlijk. Er staan hier en daar foto’s in van mijn werk. Veel citaten van kunstenaars, filosofen, wetenschappers. Een paar gedichten. En een uitgebreide bronnenlijst.

Binnenkort gaat het naar de drukker. Ik houd je op de hoogte.

Groet,
Willy

Deel deze brief gerust met vrienden, familie
of anderen in je netwerk.

2022 97 (maart)

/0 Reacties/in /door

Gevoel en verstand.


olieverf op linnen, 40 x 50 cm, te koop

Onlangs heb ik de overzichtsexpositie van Paula Rego’s werk bezocht in het Kunstmuseum Den Haag. De moeite waard (klik hier voor meer informatie over deze tentoonstelling). Je ziet uit verschillende periodes van haar leven collages, etsen, acrylschilderijen en prachtige pasteltekeningen. Die pastels, daar moet je echt even met je neus bovenop gaan staan: zó doe je dat dus met pastel! Het museum heeft een 5-delige podcast over Rego gemaakt. Leuk om naar fragmenten van Paula Rego zelf te luisteren, 87 jaar inmiddels. Haar zoon vertelt aardige anekdotes. Andere sprekers weiden uit over haar schilderijen, niet allemaal even interessant, helaas.
    
The Vivian Girls as Windmills                                                  Target
Haar echtgenoot, Victor Willing, overleden in 1988, schilderde ook. Van hem hing er geen werk. Ik zag in een boekje zijn zelfportret en voelde direct connectie. Meer dan met het werk van Paula. Maar het is eigenlijk onvergelijkbaar, Rego’s appels en Willings peren.
Victor Willing, self portrait
Het werk van Rego vind ik goed, bijzonder en knap. Dat is de ratio die spreekt. Hoewel haar onderwerpen vol emotie zijn. Zij zelf zegt:

 “You discover things in the making of a painting.
It can reveal things that you didn’t expect.
Things you keep secret from yourself.”

Natuurlijk, zo werkt het, zo kan het werken. Dat gaat over de maker. Nu ben ik de kijker. Kijkend naar zo’n simpel zelfportretje is het klip en klaar. Dat zou ik willen ophangen en steeds opnieuw naar kijken.

Ben, als altijd, benieuwd naar jullie mening.

Groet,
Willy

PS.1.
Het mag en het kan weer: je bent van harte welkom om te genieten van kunst, cultuur en ambacht in DOAS op zaterdag 19 maart a.s. De ateliers zijn open, DOAS toont zich als altijd gastvrij, er is koffie en muziek. Kijk hiernaast in de agenda.

PS.2.
Aanrader: de podcastserie Stephan Fry’s 7 Deadly Sins. Ik dacht dat het over kunst ging, waarschijnlijk omdat de 7 zonden zo vaak verbeeld zijn. Maar het gaat dus over de 7 zonden, haha. Heerlijk om te beluisteren: zijn verteltrant en zijn taalgebruik doen voortdurend in de lach schieten. Vol wetenswaardigheden.

Deel deze brief gerust met vrienden, familie
of anderen in je netwerk.

2022 nr 96 (februari)

/0 Reacties/in /door

Deze tijd waarin wij leven.


olieverfschets ca 50 x 50 cm

De meest troosteloze grijze kille maand van het jaar is voorbij. En de samenleving opent zich weer. Dat zijn twee omstandigheden van buitenaf, die de stemming van binnen positief beïnvloeden. Want hoe stoïcijns ik ook probeer te zijn, me oefen in gelatenheid, het verlangen dringt zich op. Naar zo’n vroege voorjaarsdag, met een groep familie en vrienden vrolijk eten en drinken op het groene gras in de stralende zon. Het licht glinstert en kaatst, er is reuring. Dat komt er allemaal weer aan!

Het is de week van de poëzie. Het geschenkboekje bevat 10 gedichten van Ramsey Nasr, gemaakt op basis van de brieven van Van Gogh. Ik luisterde in de podcast van de Bezige Bij naar een interview met Nasr: hij gebruikt uitsluitend de woorden van Van Gogh, herschikt ze, zonder eigen toevoegingen, hij laat alleen woorden weg. Een prachtige vondst, die indringende poëzie oplevert en soms nog opmerkelijk actueel ook:

laten we een taak vinden
die ons dwingt om rustig te zitten
bezig met werk dat eenvoudiger is
dan taken die nut hebben

in deze tijd waarin wij leven
waarin alles wartaal lijkt uit te slaan
[…]

laten we maar stillekens voortgaan
tevreden met het maken van schilderijen
wat niet het geluk is en niet het ware leven
maar een schilder is gelukkig
zoodra hij kan weergeven
wat hij ziet
[…]

Groet,
Willy
PS.1.
Noteren jullie alvast de DOAS Atelierverkoopdag op zaterdag 19 maart? Ik hoop van harte dat we elkaar dan kunnen zien!

PS.2.
Wil je een leuk filmpje zien van de DOAS Jubileumdag op 31 oktober jl. gemaakt door Eline Achterhuis, klik hier.

Deel deze brief gerust met vrienden, familie
of anderen in je netwerk.

2022 nr 95 (januari)

/0 Reacties/in /door

Geen tijd te verliezen.

Een kale boel in mijn atelier. Zelden is het er zo opgeruimd als nu. Een markeermomentje, op de grens van 21/22.

2021 was een jaar van relatieve rust en weinig vuurwerk. Zonder spannend doel, verre bestemming of nieuw elan. Een jaar van lockdowns en -gelukkig- vaccinaties.

Concreet betekende het voor mij als schilder: nauwelijks exposeren, amper workshops geven, veel afzeggen, opnieuw inplannen, toch weer doorschuiven. De rem erop. Beetje murw word ik daarvan.

Maar ook: tijd hebben, gesprekken en wandelingen, tòch nog een mooi jubileumfeest van De Oude Ambachtsschool in Zwolle en een gave expositie in Amsterdam.

Gebeurtenissen hebben meerdere kanten. Altijd. Het is hoe je er naar kijkt.

We hebben geen tijd te verliezen.
Dus laten we ons niet haasten. 


olieverfschets op papier, 50 x 65 cm

Voor 2022 wens ik je van harte alle goeds, ruimschoots inspiratie en energie, en veel frisse vrolijkheid in je leven. Ik heb er in ieder geval zin in. De schilderkwast weer oppakken en gaan met die bananas.

Ter afsluiting aan jou de uitnodiging om te luisteren naar dit prachtige lied van Leonard Cohen (klik hier):

There is a crack in everything.
That’s how the light gets in.  
Groet,
Willy

Deel deze brief gerust met vrienden, familie
of anderen in je netwerk.

2021 nr 94 (december)

/0 Reacties/in /door

Het onmogelijke.


mini schilderijtje, 10 x 10 cm,  olieverf op linnen. *

Mensen willen soms het onmogelijke. En proberen dat met alle middelen te bereiken. Dwingend, dominerend; het moet! Rutte moet zeggen dat de maatregelen drie weken (en geen dag langer) duren, het tekort aan zorgpersoneel moet per direct opgelost worden en corona moet NU stoppen.

Het onmogelijke willen, soms zelfs eisen, en daarin volharden door mensen agressief onder druk te zetten, verbaal of anderszins, is dat uit angst? Op slechte dagen veroordeel ik het als domheid.

Niettemin (leuker onderwerp), in het schilderen wil ik ook wel eens het onmogelijke. Soms, als ik met een kop koffie zit te kijken naar mijn werk op de ezel, ben ik teleurgesteld in wat ik zie. Ik wil iets nieuws, iets anders, iets wat er nog niet is!

Maar hoe dan? Want alles, maar dan ook werkelijk àlles, is al gemaakt. Struin een uurtje rond op Pinterest en je ziet werk van hedendaagse kunstenaars in alle mogelijke stijlen, materialen en formaten, met alle denkbare en ondenkbare onderwerpen en betekenissen. Daar zit mijn werk gewoon tussen, maar dan beter! Allemachtig, wat ben ik hier nog aan het doen. Dat is nogal verontrustend, en ook moedeloos makend. Hoe is het mogelijk vernieuwend te zijn wanneer er wereldwijd zovéél wordt geschilderd en vooral zo jaloersmakend góed wordt geschilderd?

Tegelijkertijd is het bijzonder geruststellend. Het biedt ruimte. Als alles al gemaakt en gedaan is, dan zal ik dus niets vernieuwends maken en kan ik ook stoppen met streven naar ‘anders’ en ‘nieuw’. Ik mag gewoon schilderen waar ik zin in heb en plezier in heb. En als ik dàt doe heb ik – paradoxaal genoeg- ook nog eens de beste kans dat er iets origineels ontstaat.

Schilderen en corona hebben niets met elkaar te maken. Maar het fenomeen dat je iets wilt wat niet kan, is universeel. En de beste manier (volgens mij) om daar mee om te gaan is ook universeel: loslaten.

Als we allemaal ophouden met het onmogelijke te willen, namelijk dat corona echt NU af en klaar en over moet zijn, dan kunnen we stoppen met alle weerstand en serieus doen wat nodig is. Dat geeft de meeste kans dat het virus daadwerkelijk onder controle komt.

En ook dit is natuurlijk gewoon een mening 😉

Als afsluiting een gouwe ouwe:

“Geef me de moed om te veranderen
wat ik kan veranderen.
Geef me de wijsheid om te accepteren
wat ik niet kan veranderen.
Geef me het inzicht
om het verschil tussen beide te zien”

Franciscus van Assisi (1181-1226) 

* En daarna lekker slapen (zie schilderijtje hierboven).

Groet,
Willy

PS. Voor 3 echte aanraders, kijk hiernaast in de agenda. Die leeg is wat betreft exposities de rest van dit jaar. Nieuwe plannen straks weer in 2022.

Deel deze brief gerust met vrienden, familie
of anderen in je netwerk.

2021 nr 92 (oktober)

/0 Reacties/in /door

Oktober is feestmaand.


olieverf op linnen, detail 

We vieren dat de verenging van 25 atelierhouders in De Oude Ambachtsschool 10 jaar bestaat. Plus 1, want het was eigenlijk vorig jaar, maar ja, corona… En zelf heb ik ook een mooi rond getal bereikt. Plus 1 dan. Haha, zo ben je altijd jubilaris.

Ach mensen, wat zal het ons boeien, die getallen. Gewoon een aanleiding om te vieren! We organiseren een fantastisch PLEINFESTIVAL op zondag 31 oktober a.s. aan de Mimosastraat 1 in Zwolle. Met marktkramen waarin de atelierhouders jubileumaanbiedingen aan de man brengen, een podium met optredens, dans en muziek, een openingsceremonie, jongleer- en kleiworkshops, lekkere hapjes, en een expositie in de hal van het gebouw. Van jong tot oud, IEDEREEN is van harte welkom, de toegang is gratis. Vanzelfsprekend handhaven we de corona-regels (voor zover die er dan zijn), maar het merendeel van de activiteiten is sowieso buiten in de open lucht. Superleuk als je komt, wij hebben er heel veel zin in. Kijk voor het programma op de website van DOAS (klik hier).

En ja, wat moet ik eigenlijk als schilder met zo’n marktkraam? Schilderijen verkopen natuurlijk, maar dat is best lastig zonder wand om ze op te hangen. Broedend op hoe en wat te doen, heb ik -al rommelend in mijn atelier- ouder werk (en studies en schetsen) tevoorschijn gehaald. Daarvan maak ik op dit moment kleinere schilderijtjes en -vind ik zelf- bijzondere boekenleggers, die ik te koop aanbied voor ware feestprijsjes. In plaats van eenheidsworst heb je voor een paar tientjes een authentiek uniek met liefde gemaakt kunstwerkje, soms met lijstje en al!

Ik knutsel, knip, plak en lak nog lekker even door en hoop je te zien tijdens ons jubileumfeest.

Groet,
Willy

PS.1. VERLOTING
Doe je mee, als bezoeker van ons jubileumfeest, met de verloting? Bij binnenkomst op het plein kun je je aanmelden. Om 16.00 uur vindt de trekking plaats. We nemen contact met je op als je er op dat moment niet bent en wel iets hebt gewonnen. Ik zeg: doen!

PS.2. TUTORIALS
Voor degenen die het leuk vinden om schildertutorials te volgen: kijk eens op de website van het Rijksmuseum (klik hier), daar vind je een keur aan filmpjes om zelf mee aan de slag te gaan, zowel om te tekenen als om te schilderen.

PS.3. MUSEA
Heb je zin en tijd voor een museumbezoek, maar weet je niet wat en waar iets te zien is? Er is een overzichtswebsite (klik hier) met alle informatie over honderden kleine en grote musea in NL en lopende en te verwachten tentoonstellingen. Handig.

PS.4. MRS. DEGAS
Een paar maand geleden tipte ik jullie het boek ‘Mrs Degas’ van Arthur Japin. Ik kreeg een fijne tip terug: een kunstgids (klik hier) waarin de kunst die in dit boek van Japin aan de orde komt op een rij wordt gezet. Informatief.

2021 nr 90 (augustus) What is in a word?

/0 Reacties/in /door

What is in a word?


‘The journalist’  Oil on paper (op mdf), 40 x 55 cm  Te koop nu voor € 175,00

Maakt het iets uit, of je als schilder (of ruimer: als ‘maker’) amateur wordt genoemd of professional?

Amateur, dat klinkt al snel ‘minder’. Een knutselaar. Een hobbyist. Dilettant. Het kan een negatieve klank hebben. Mensen zeggen het soms over zichzelf als een excuus: ‘ja, maar ja, ik ben ook maar een amateur’. Het kan ook positief klinken: een amateur als echte liefhebber. Puur en gedreven. Zonder nevenbedoelingen.

Professional, dat klinkt deskundig. Een vakman of vakvrouw. Lid van een beroepsvereniging. Gediplomeerd, gecertificeerd, gevestigd. Daar kom je ook voor uit. Professional komt van het Latijnse profiteri, dat betekent: openlijk verklaren. En: doorgaans goed beloond, in tegenstelling tot de amateur die het voor (bijna) niets doet. Maar professional heeft ook een negatieve connotatie: de professional als afstandelijke allesweter, gezaghebber. Zonder oog voor de menselijke maat.

Een deskundig man
is een man die zich volgens de regels vergist.
Paul Valéry (een Franse dichter).

Als ik moet kiezen wil ik een professional zijn. Maar ik wil helemaal niet kiezen. Het is, in ieder geval wanneer het om schilderen gaat, een vorm van etiketteren waarmee slechts een schijn van duidelijkheid wordt gewekt.

En àls ik dan openlijk verklaar dat ik schilder ben, moet ik dan zeggen: kunstschilder in plaats van schilder? Opdat men niet denkt dat ik de kozijnen kom verven? Of noem ik mezelf beeldend kunstenaar? Maar ik vind mezelf helemaal geen kunstenaar, ik voel me daar ongemakkelijk bij, veel te pretentieus. Of spreken we af: we zijn allemáál kunstenaars. Ieder mens is op zijn eigen unieke manier een kunstenaar. Een devaluatie waardoor iedere discussie gesmoord wordt. Wat misschien maar goed is ook, want het is een non-discussie.

Hoe kom ik hier dan op? Omdat dit soort dingen nu eenmaal spelen in een overgereguleerde samenleving. Waarbij de ene instelling meent dat je inschrijving bij de Kamer van Koophandel van doorslaggevend belang is, en de andere instelling je uitsluit wanneer je geen diploma kunt overleggen. Waarbij je geballoteerd wordt (op veelal onduidelijke criteria) als je lid wilt worden van een kunstenaarsvereniging, of mee wilt doen aan een kunstwedstrijd of een kunstroute. Meten is weten, maar wat meet je dan? Kennelijk niet altijd hetzelfde. In ieder geval niet per definitie zoiets als kwaliteit. Waar het uiteindelijk wel om gaat.

Ik schilder, dus ik ben. En dat lijkt me genoeg 😉

Groet,
Willy

PS.1. Benieuwd naar je reactie! Wat vind jij hiervan? Reply graag op deze mail.

PS.2.  Peter R. de Vries had een advocatenkantoor. Maar hij was geen advocaat. Hij was ook geen jurist. Was hij een professional?
Ik heb een atelier. Ik heb een academiediploma, een KvK-inschrijving, opdrachten en exposities. Ben ik een professional? Soms vraagt iemand, in alle vriendelijkheid: hoe is het eigenlijk met je schilderhobby?
Ik kan -als gewezen advocaat- vrij stellig zeggen: kunst heeft sowieso niet of nauwelijks aanzien, of je nu professional bent of niet. Voor de kunst is dat wel problematisch. Voor mijzelf denk ik al een heel tijdje: lekker belangrijk!

PS.3. Een leuke hierbij aanlsuitende TEDXTalk (klik hier) over dat kunst niet alleen voor de professioneel geschoolden is. Kunst dient geen doel, zegt Kim, just do it!

2021 nr 88 (juni) Allesbehalve

/0 Reacties/in /door

Allesbehalve…


‘Recuperation I’  Oil on paper, 50 x 50 cm, including frame (67×67) € 425,00

Wandelend beluister ik een podcast waarin Gijs Scholten van Aschat vertelt dat hij de nieuwe (en vermoedelijk laatste) roman van Jeroen Brouwers heeft bewerkt tot een theatervoorstelling. Klinkt interessant, wil ik wel heen. Daarna nog een stukje interview met singer-songwriter Christien Oele. Waardoor ik nieuwsgierig overschakel op Spotify om een paar nummers van haar laatste album te horen. Jammer, ik ben al weer thuis…

Toneel, literatuur, muziek. En dan noem ik nog niet eens de schilderkunst! Er is zoveel te beleven op al deze terreinen. Maar helaas (en dat is vanzelfsprekend slechts mijn mening) is er meer aandacht voor oeverloze discussies over corona-beperkingen en hoe traag de formatie verloopt. Daar luister ik ook naar (mits goed geslapen) en dan ben ik weer ‘geïnformeerd’, maar niet half zo vrolijk en levenslustig als na een brokje kunst of cultuur.

Onze Huug zegt: ‘We kunnen best een dagje zonder’. Zeker! Waar kunnen we niet een dagje zonder? En in de Memorie van Toelichting op de nieuwe testwet wordt kunst als ‘niet essentieel’ gekwalificeerd. Maar wie bepaalt dat eigenlijk?! Mag ik dat zelf uitmaken? Voor mij is het een groot goed om het dagelijkse leven te versieren en te verdiepen met kunst en cultuur.

Daarop aanhakend: hoe fijn is het dat we weer kunnen exposeren!

Laten we het hebben over van alles, behalve…  Vul zelf maar in. Voor mede-exposant Paula de Graaff en mij is dat: allesbehalve corona. Niet om iets te ontkennen, dat zou om meerdere redenen belachelijk zijn, maar wel om de focus te verplaatsen naar waar een mens gelukkig van wordt. Zon, zee, strand, sport, een dinertje, feestje, samenzijn.

Van harte nodig ik je uit te komen kijken naar onze duo-expositie in INK hotel Amsterdam, te zien vanaf nu tot en met september. Op zaterdag 3 juli zijn Paula en ik daar aanwezig en rond de klok van vijf toasten we graag met jou op het leven! Stuur me even een mailtje als je van plan bent er bij te zijn, leuk! Je bent welkom. En natuurlijk worden de dan geldende coronaregels nageleefd.

Tip: hetzelfde weekend (2, 3 en 4 juli) vindt in de Westergasfabriek de European Art Fair plaats en daar hangt ook werk van mij, in het kader van Painting of the Year. Het zòu een mooie combi kunnen zijn… INK hotel heeft een speciale aanbieding, (klik hier) voor het geval je zin hebt in een weekendje Amsterdam. Wij gaan daar zelf in ieder geval graag gebruik van maken 😉

En tot slot, wat je dan verder in Amsterdam eigenlijk ook niet wilt missen:
COBRA Museum Frida Kahlo & Diego Rivera t/m 26 september;
Stedelijk Museum Bruce Nauman t/m 24 oktober;
Amsterdam Sculptuur Biënnale (ARTZUID) van 1 juli t/m 17 oktober.

Groet,
Willy

PS.1.
Op mijn website laat ik nieuw werk zien (klik hier)

PS.2.
Met het Dushi-project (klik hier voor mijn vorige brief waarin ik daar over vertel) gaat het goed!
Inmiddels heb ik 14 kinderen geschilderd, nog een stuk of 40 te gaan 😉 Keep you posted.